Tags

Een werkgever die dreigde met een ontslag om dringende reden werd veroordeeld tot betaling van een opzeggingsvergoeding nadat de werkneemster met succes een wilsgebrek – onrechtmatige dwang en moreel geweld – had ingeroepen.

Wanneer de werkgever de bijdragen in de groepsverzekering doorbetaalt tijdens de periode gedekt door de opzegginsvergoeding, dringt zich de vraag op of het voordeel van de werkgeversbijdragen ook in rekening dient te worden genomen bij de berekening van de opzeggingsvergoeding. Met andere woorden, bestaat het risico dat de werknemer tweemaal langs de kassa passeert?

Is de aanrekening van 4 weken loon op de opzeggingsvergoeding begrensd tot de reële waarde van het outplacement?

Een werkneemster vraagt zelf om ontslagen te worden met een opzeggingstermijn. Hoewel de werkgever geen reden heeft om haar te ontslaan, gaat hij toch in op haar verzoek. De werkgever liet evenwel na om de opzeggingsbrief per aangetekende brief te versturen, waarop de werkneemster een opzeggingsvergoeding vorderde. Heeft zij daar ook recht op?

Voor het eerst werd geoordeeld dat de gevolgen van kanker een handicap kunnen vormen. Dit is van belang omdat de werkgever dan ‘redelijke aanpassingen’ moet treffen en niet zomaar kan overgaan tot ontslag. Bovendien moet de werkgever bij een gemotiveerde weigering van een re-integratietraject ook rekening houden met mogelijke discriminatie.

In een arbeidsovereenkomst die ingegaan is vóór 1 januari 2014 konden onder bepaalde voorwaarden contractuele afspraken opgenomen worden over de duur van de opzeggingstermijn. Zijn dergelijke opzeggingsclausules sinds de inwerkingtreding van de Wet op het Eenheidsstatuut (WES) en de invoering van overgangsbepalingen (de ‘dubbele foto’-regeling) wel nog afdwingbaar indien een arbeidsovereenkomst die inging vóór 1 januari 2014 wordt beëindigd?

Wanneer een arbeidsovereenkomst wordt beëindigd, wenst de werkgever zich soms te beschermen tegen een mogelijke concurrentiële activiteit van de werknemer. In zulke gevallen wordt dan ook vaak, bovenop een eventuele opzegvergoeding, een niet-concurrentievergoeding toegekend. Maar hoe wordt die vergoeding belast in een internationale context?

De vraag of aandelenopties, warranten, RSU’s en PSU’s opgenomen dienen te worden in de berekeningsbasis van de opzeggingsvergoeding, en zo ja tegen welke waarde, zorgt al lange tijd voor controverse. Het vraagstuk wordt nog complexer wanneer de voordelen toegekend worden door de moedermaatschappij van de werkgever. Hoe oordeelt het arbeidshof van Antwerpen?

Prestaties als werknemer en via een vennootschap voor dezelfde onderneming: gaat het dan toch om één globale arbeidsovereenkomst? Kan ook belangrijk zijn bij de berekening van de opzeggingsvergoeding...

De arbeidsrechtbank van Antwerpen (afdeling Mechelen) moest zich uitspreken over de vraag met welke anciënniteit er rekening gehouden moet worden bij de berekening van de opzegvergoeding. De vraag in casu luidde of er sprake was van dezelfde werkgever én of er sprake was van een daadwerkelijke onderbreking van de tewerkstelling.